-
1 błąd
\błąd w sztuce Kunstfehler m\błąd fabryczny Fabrikationsfehler mnaprawić swój \błąd seinen Fehler gutmachenwprowadzić kogoś w \błąd jdn irreführen, jdn in die Irre führenwyprowadzić kogoś z błędu jds Irrtum aufdecken, jdn aufklären -
2 belassen
belassen *vt irr1) ( bewenden lassen)es bei etw \belassen poprzestać na czymś2) (form: bleiben lassen)ein Möbel an seinem Platz \belassen [po]zostawić mebel na swoim miejscu3) ( verhaftet sein lassen)jdn in seinem Glauben \belassen nie zmieniać czyjegoś przekonaniajdn bei seinem Irrtum \belassen nie wyprowadzić kogoś z błędu -
3 wyprowadzać
wyprowadzać [vɨprɔvaʣ̑aʨ̑], wyprowadzić [vɨprɔvaʥ̑iʨ̑]I. vt1) ( prowadzić na zewnątrz)\wyprowadzać kogoś z pokoju jdn aus dem Zimmer führen\wyprowadzać samochód z garażu das Auto aus der Garage fahren\wyprowadzać psa [na spacer] mit dem Hund Gassi gehen ( fam)2) ( wnioskować)\wyprowadzać coś z czegoś twierdzenie, wzór etw aus etw ableiten, etw auf etw +akk zurückführen\wyprowadzać gospodarkę z recesji die Wirtschaft aus der Krise führen, der Wirtschaft aus der Rezession helfen4) \wyprowadzać kogoś z błędu jdm seinen Irrtum klar [ lub bewusst] machen, jdn eines Besseren belehren ( fig)\wyprowadzać kogoś z równowagi jdn aus dem Gleichgewicht [ lub der Fassung] bringen
См. также в других словарях:
błąd — 1. Błąd w sztuce «zaniedbanie czegoś podczas wykonywania zawodu lub jakichś profesjonalnych zadań, zwykle z powodu nieprzewidzenia złych skutków»: (...) została inwalidką, utraciła zmysły, ale nie potrafiła dowieść powiązania tych faktów z… … Słownik frazeologiczny
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… … Słownik języka polskiego
wyprowadzić — coś na czyste wody zob. woda 11. Wyprowadzić kogoś na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21. Wyprowadzić kogoś w pole zob. pole 5. Wyprowadzić kogoś z błędu zob. błąd 4. Wyprowadzić kogoś z równowagi zob. równowaga … Słownik frazeologiczny
wyprowadzać — Wyprowadzić coś na czyste wody zob. woda 11. Wyprowadzić kogoś na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21. Wyprowadzić kogoś w pole zob. pole 5. Wyprowadzić kogoś z błędu zob. błąd 4. Wyprowadzić kogoś z równowagi zob. równowaga … Słownik frazeologiczny
błąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. błędu, Mc. błędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezamierzone odstępstwo od normy, obowiązującej reguły, zasady; pomyłka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić błąd, popełnić błąd. Błąd … Langenscheidt Polski wyjaśnień
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
zły — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, źli, gorszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ujemny pod względem moralnym, łamiący zasady etyczne, przeciwstawiający się dobru, szkodzący innym : {{/stl 7}}{{stl 10}}To był zły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzać – wyprowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z błędu {{/stl 13}}{{stl 7}} uświadamiać komuś mającemu mylne wyobrażenie o czymś, jak jest naprawdę; otwierać komuś oczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprowadzę pana z błędu: to nie my wywołaliśmy ten konflikt.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomylić — dk VIa, pomylićlę, pomylićlisz, pomylićmyl, pomylićlił, pomylićlony 1. «pomieszać, poplątać jakieś rzeczy, sprawy, fakty; wziąć jedną rzecz za drugą, jedną osobę za drugą, niesłusznie kogoś, coś utożsamić» Pomylić daty. Pomylić figury w tańcu.… … Słownik języka polskiego
punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły … Słownik języka polskiego